Rolnictwo regeneracyjne to proces przywracania zdegradowanych gleb przy użyciu praktyk (np. wypas adaptacyjny, uprawa bezorkowa, brak lub ograniczone stosowanie pestycydów i nawozów syntetycznych itp. Zasady te kierują zestawem praktyk, które rolnicy mogą dostosowac do swoich specyficznych kontekstów środowiskowych i kulturowych. Podstawowe zasady to minimalizowanie naruszania gleby, utrzymywanie pokrywy glebowej, maksymalizacja różnorodności upraw, integracja zwierząt gospodarskich, naturalne budowanie żyzności gleby, poprawa gospodarki wodnej, promowanie zdrowia ekosystemów oraz odporności spoleczności i gospodarki. Zasady te można uzyskac dzięki kluczowym praktykom, takim jak uprawa zerowa, uprawa zredukowana, uprawy okrywowe, ściólkowanie, dywersyfikacja upraw, plodozmian, rolnictwo naturalne, silvo-pastwiska, wypas rotacyjny, rolnictwo ekologiczne, bio-nawozy, bio-pestycydy, nawadnianie kroplowe, nawadnianie tryskaczowe, zbieranie wody deszczowej, odprowadzanie wód gruntowych, zintegrowany system rolniczy, agroleśnictwo, technologie rolnicze odporne na zmiany klimatu, NICRA itp.